- καυχηματίας
- ο (Α καυχηματίας) [καύχημα]αυτός που διαρκώς καυχιέται, αλαζόνας, κομπαστής, καυχησιάρηςαρχ.(για λόγο) ο γεμάτος κομπασμό.
Dictionary of Greek. 2013.
καυχηματίας
Look at other dictionaries:
καυχηματίας — καυχηματίᾱς , καυχηματίας boaster masc acc pl καυχηματίᾱς , καυχηματίας boaster masc nom sg (attic epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυχηματίαι — καυχηματίας boaster masc nom/voc pl καυχηματίᾱͅ , καυχηματίας boaster masc dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυχηματίαν — καυχηματίᾱν , καυχηματίας boaster masc acc sg (attic epic doric aeolic) καυχηματίας boaster masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
MENDACES et gloriosi — in Colacinae sacro quaerendi, Plaut. in Curcul. Actu 4. sc. 1. Qui periurum convenire vult hominem, mitto in comitium; Qui mendacem gloriosum, apud Cloacinae sacrum. ub Turnebus aliique putant Cluacinam, cum dicta sit a cluendo, quod celebrari et … Hofmann J. Lexicon universale
ORDINARIUS — I. ORDINARIUS apud Sueton. de Rhetorib. c. 2. Ordinarium eum appellat, deridens ut inflatum ac levem et sordidum; ubi perperam vulgo legitur Hordearium, scurra est. Ita enim apud Veteres scurra dicebatur. Festus, Ordinarius homo scurra ac… … Hofmann J. Lexicon universale
Ταρταρίνος — ο, Ν 1. όνομα ενός κωμικοτραγικού προσώπου τού γαλλικού μυθιστορήματος ο οποίος παρίστανε τον εαυτό του ως ήρωα ανύπαρκτων κατορθωμάτων 2. ως προσηγ. ο ταρταρίνος ψευτοπαληκαράς, καυχηματίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. tartarin. Η λ. μαρτυρείται από το… … Dictionary of Greek
ευχαιτίας — εὐχαιτίας, ὁ (Α) ευχαίτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + χαιτ ίας (< χαίτη) κατά τα καυχηματίας, τολμητίας] … Dictionary of Greek
καυχητής — και καυχηστής, ὁ (Α) [καυχώμαι] καυχηματίας, καυχησιάρης … Dictionary of Greek
καυχητικός — καυχητικός, ή, όν (Α) [καυχητής] καυχηματίας … Dictionary of Greek
κομπορρήμων — ον, αρσ. και ονας (Μ κομπορρήμων, ον) αυτός που μιλά κομπαστικά, καυχηματίας, αλαζόνας. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόμπος (Ι) «κομπασμός» + ρρήμων (< ρῆμα), πρβλ. ευθυ ρρήμων, μεγαλο ρρήμων] … Dictionary of Greek
